თუ ჩვენებურები ასე რუდუნებით ინახავენ და უფრთხილდებიან ძველ ტრადიციებს, ნაწილობრივ მივიწყებას მიეცა ახალი წლის აღნიშვნა იმ წესებით, როგორც ამას აფხაზეთში, ჩვენივე მოქალაქეები, დევნილობამდე აღნიშნავდენ. 30 წელი აშორებთ მშობლიური სახლის კედლებს და სწორედ ამდენივე ხანი ძველებურ, უკვე ნოსტალგიად ქცეულ ახალ წელს. 12 საათის დადგომა განსკუთრებით ემოციურია, თან მაშინ, როცა ტრადიციას არ არღვევ და ყველაზე მნიშვნელოვან სურვილის ჩაფიქრება და პრინციპში გამეორებაც უწევთ. დიახ, დევნილების სურვილები უცვლელია-აფხაზეთში დაბრუნება.