ადამიანით ვაჭრობა განიხილება, როგორც მონობის თანამედროვე, სახეშეცვლილი ფორმა. ყოველ წელიწადს მსოფლიოში საშუალოდ ორიდან ოთხ მილიონამდე ადამიანი ხდება ტრეფიკინგის მსხვერპლი, მათგან 70% ქალები და ბავშვები არიან. ხშირ შემთხვევაში, ისინი საზოგადოების ყველაზე დაუცველ ფენას წარმოადგენენ.
კოვიდ 19 - ის პანდემიასთან ერთად გამოჩნდა, რომ გურიის რეგიონში უამრავი ბავშვი სკოლის მერხთან დაბრუნდა, რომლებიც მანამდე მეზობელ თურქეთში სამუშაოდ მიჰყავდათ ნაცნობს თუ უცნობს.
პრობლემა კი თვალნათლივ თურქეთ-საქართველოს დაკეტილმა საზღვარმა დაგვანახა. ადრე არავინ ითვლიდა უვიზო რეჟიმის პირობებში ვინ რამდენჯერ კვეთდა სახელმწიფო საზღვარს და ბუნებრივია, უცნობია რა პირობებში და რამდენიმე საათი უწევდათ არასრუწლოვნებს შრომა.